De Stand van het Land 

02-10-2022

De stand van het land 

Ons land verkeert in een ongekende crisis. Dat voelen we allemaal, steeds meer, steeds erger. En het ergste moet nog komen. Als de inflatie doordendert (en dat doet het) de jaarafrekening van de energie bij iedereen op de mat ligt, de nieuwe maandbedragen bekend zijn en de portemonnee langzaam leeg is gelopen. En veel (MKB) bedrijven hun deuren nauwelijks open kunnen houden, de glastuinbouw voor de helft dicht is, ook hier in onze Polder, en de werkeloosheid weer gaat stijgen begint de neerwaartse spiraal. En een overheid die zegt dat ze dat allemaal gaat repareren houdt ons, alweer, voor de gek. 
Den Haag, Brussel napratend, zei ons dit voorjaar "de inflatie is van korte duur". Elke econoom wist toen al dat het lang, heel lang zou duren. Maar de politiek ontkende. Nu weten we zeker dat het lang gaat duren, zelfs Den Haag weet dat nu. De crises zijn niet gisteren ontstaan. De wooncrisis, de energiecrisis, de toeslagencrisis, de asielcrisis, de stikstofcrisis zijn ontstaan in de laatste tien, vijftien jaar, het tijdperk Rutte. Om over de zelfbenoemde "milieucrisis" nog maar niet te spreken. De oorlog in de Oekraïne wordt natuurlijk door bijna de hele politiek als de grote veroorzaker aangewezen. Maar dat is niet waar. De oorlog heeft de effecten versterkt, dat wel. 


De kern van de problemen, met name van de inflatie ligt in Den Haag of zo u wilt, in Brussel. En de kernoorzaak van de inflatie is de energiecrisis. Ik wil dat graag uitleggen. Ruim 10 jaar geleden heeft de overheid ons in grote mate afhankelijk gemaakt van Poetin door het besluit de kolencentrales te sluiten, (weet u nog, die foto van een Rob Jette over de Hemweg centrale in Amsterdam, die met een grote grijns op zijn gezicht zei "we gaan hem sluiten!") , de gasbronnen in Groningen (en de Waddenzee) te sluiten en kernenergie uit te sluiten als zijnde "gevaarlijk". Poetin lachte in zijn vuistje. Het was tijd om De Krim te annexeren en een begin te maken met de annexatie van de Oekraïne als geheel. Hij lachte nog harder toen de wereld niets deed om De Krim te beschermen. En nog veel harder toen Duitsland, en later ook België besloten de kerncentrales te sluiten. Toen was het tijd voor hem om de gas en oliekranen langzaam dichter te draaien, de Oekraïne aan te vallen met het doel controle te krijgen over de havens. En daarmee over zo'n 30% van de wereld export van graan en zonnebloemolie. Poetin had (en heeft) ons in de tang. En dat gaat nog heel lang duren. De prijzen van energie stegen snel. Poetin vaart er wel bij. De olie en het gas dat wij niet meer kopen gaat tegen hoge prijzen naar
China, India, Turkije etc. De helft van de olie tegen 3 keer de prijs. Wie doet hem wat? Zijn we dan zo naïef dat we denken dat we met sancties hem op de knieën krijgen? Ja dus. Zie daar de echte oorzaak van veel van onze ellende. Het gevolg is dat de prijzen over een breed front stijgen, zo zelfs dat de bestaanszekerheid van honderdduizenden gezinnen en duizenden MKB bedrijven in gevaar komt. Daarbij komt dat de huidige politieke elite het klimaat in 2050 kennelijk belangrijker vindt dan de bestaanszekerheid van de burgers nu. De elite lijkt onthecht van de samenleving. Om de pijn enigszins te verzachten kwam het kabinet op Prinsjesdag met een "historisch" steunpakket. Dat wordt breed uitgemeten als zijnde compassie met de problemen van de burger. Maar het is in feite een sigaar uit eigen doos. De overheid heeft, naar berekening van vele wetenschappers ca. 20 - 30 miljard aan extra inkomsten genoten als gevolg van hogere BTW en accijns inkomsten door de enorm gestegen prijzen. En doet dat nog! 70% accijns van twee euro voor een liter benzine is nu eenmaal veel meer dan 70% van één euro veertig! Kassa! Nu krijgen we via het steunpakket ruim 17 miljard terug. Belastinggeld dat we al extra hebben betaald. Daar komt naar schatting straks nog ca. 5 -7 miljard bij voor het MKB maar per saldo houdt de staat er geld aan over. Dat is toch niet uit te leggen? Bovendien is het dweilen met de kraan open, geen structurele oplossing. Is het dan vreemd dat het rapportcijfer voor het kabinet 3,3 is? Nee dat is niet vreemd, maar Den Haag vindt van wel. Want zij werken toch keihard? Alweer, de elite lijkt ver verwijderd van de samenleving. Het ergste is dat het kabinet de gewone burger (Jan tot 2x modaal) geheel afhankelijk maakt van de staat. Gewone gezinnen met een huis, hoge huur of hypotheek, werkend met 2 banen die de gewone rekeningen niet meer kunnen betalen en waarvan de spaarrekening langzaam leegloopt. Zij staan binnenkort, virtueel met de pet in de hand, bij de overheid aan de deur om te vragen "mag ik wat geld van u, want ik heb niet meer". Dat is zo degenererend, zo'n aantasting van de eigenwaarde van de gewone burger dat het bijna immoreel is te noemen. Dat het kabinet zich dan himmelhochjauchend over het steunpakket uitlaat is bijna even immoreel. 

De burger geheel afhankelijk maken van de staat. Is dat misschien de verborgen agenda? Dat kan toch niet waar zijn in dit "gave" land? Het onvermogen om de ontstane crises op te lossen ligt natuurlijk het onvermogen van het kabinet. Het missen van leiderschap. Een Minister van Landbouw die een paar bakkerijen heeft gehad en die merkt dat hij er eigenlijk niets van bakt en na 8 maanden vertrekt. Een minister van energie die in zijn bevlogenheid uit naam van het milieu de energiebronnen die we hebben (en kunnen ontwikkelen) sluit, een Minister van Financiën die nooit verder is geweest dan haar eigen huishoudboekje en een Minister van Stikstof die, gestuurd door D66 "prominent" Tjeerd de Groot, de Nederlandse veehouderij wil halveren. En doof is voor de ontwikkeling van nieuwe technologieën die de stikstof uitstoot kunnen beperken. En een Staassecretaris van Asiel die de grenzen open laat ("omdat dat van Brussel moet"....) en gevolgen daarvan bij de gemeenten over de schutting gooit. Daarboven een Minister President die, naar we allen merken, de situatie niet meer meester is. En "als het hek van de dam is worden de palen de baas", zoals een oud gezegde luidt. Ergo, 21 partijen in de 2 de kamer. We merken het op lokaal niveau. De overval van Staatssecretaris Van der Burg die met behulp van zijn secondant CdK Flevoland Leen Verbeek, Emmeloord verraste met een asielzoekers aanmeldcentrum. Gelukkig hebben we een gemeenteraad, én een burgemeester, die hun rug recht en hun poot stijf hielden, en hopelijk houden. 1000 asielzoekers in de NOP is genoeg. Nu zijn andere gemeenten eerst aan bod. Den Haag heeft weinig respect voor alles wat ten Noorden van de Ketelbrug leeft en werkt. Daarom is het des te belangrijker dat we sterke lokale partijen hebben die de lokale belangen verdedigen, niet alleen hier maar overal in Nederland. Op Den Haag als hoeder van lokale belangen kunnen we niet bouwen, helaas. Waar ligt nu de oplossing? Klagen alleen helpt natuurlijk niet. Eigenlijk is het in de kern niet eens zò moeilijk.


Ten eerste, open de gasvelden in Groningen en de Waddenzee. En compenseer de Groningers ruim. Bouw en herbouw bevingsbestendige woningen. Dat kunnen we. Kost geld maar een paar miljard voor Groningen t.o.v. geschat, zo'n 700 miljard aan gasreserves kan het probleem niet zijn.. Wij hebben Groningen financieel kaalgeplukt in het verleden. Zij verdienen het ruim gecompenseerd te worden. Eigenlijk het inlossen van een schuld die door de overheid zelf veroorzaakt is. En terugwinnen van het vertrouwen in de overheid dat de Groningers zijn kwijtgeraakt. 

Ten tweede, open de kolencentrales helemaal, niet zo'n klein beetje zoals nu gebeurt uit angst voor Vollenbroek en de groene lobby. Dat kan morgen!


Ten derde, neem het besluit, Rob Jetten ten spijt, om met spoed 2 of 3 kerncentrales te bouwen. Dat vergt naar zeggen 5 tot 10 jaar, maar dan hebben we toekomst op de lange termijn. Rob Jette is nu alleen bezig met vertragingstactieken, ten koste van de burger. Ten vierde, geef de veehouderij 10 jaar de tijd om de stikstofdoelen te halen. Zij kunnen dat en willen dat. Maar niet met stoom en komend water en neergezet worden als milieu criminelen, hetgeen nu gebeurt. Nederland heeft plaats voor 10.000 melkvee bedrijven (nu nog 15.000) met gemiddeld 100 koeien. Dan zijn er nog 1 miljoen melkkoeien in Nederland (nu 1,4 miljoen). Er stoppen nu ca. 2 boeren per dag. Dat zijn er ca. 600 - 700 per jaar. Dan hebben we langs natuurlijke weg in minder dan 10 jaar het doel bereikt. Hoe simpel kan het zijn om de veehouderij een perspectief als dit te geven? Er zijn natuurlijk nog veel meer zaken op te lossen. Maar laten we hier eens mee beginnen. Dan krijgt het kabinet hopelijk weer een beter cijfer, meer draagvlak om te regeren en het land meer stabiliteit. Dat is, in deze tijd vooral, wat we nodig hebben. Op een kabinetscrisis zitten we niet te wachten. Op leiderschap wel. 


Peter N. Blauw
Voorzitter